تأثیر الگوی توانمندسازی خانواده محور بر سبک تغذیه و فعالیت جسمانی بیماران مبتلا به آسم

زمینه و هدف: آسم به عنوان شایع ترین بیماری مزمن، محدودیت هایی در سبک تغذیه و فعالیت جسمانی بیماران ایجاد می کند. یکی از شیوه های مطرح برای سازگاری با محدودیت های حاصل از بیماری های مزمن، توانمندسازی بیمار و حمایت  خانواده می باشد. مطالعه ی حاضر با هدف تعیین تأثیر الگوی توانمندسازی خانواده محور بر سبک تغذیه و فعالیت جسمانی بیماران مبتلا به آسم انجام شد. مواد و روش ها: درکارآزمایی بالینی حاضر، 70 بیمار مبتلا به آسم مراجعه کننده به یکی از بیمارستانهای شهر زابل در سال 1394 به روش در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه مداخله و کنترل قرار گرفتند. الگوی توانمندسازی خانواده محور طی 5 جلسه 45 دقیقه ای به مدت دو روز در هفته برای گروه مداخله انجام شد. داده ها با استفاده از فرم سنجش سبک تغذیه و پرسشنامه فعالیت فیزیکی بک در چهار مرحله ی قبل از مداخله و یک هفته، یک ماه و سه ماه بعد از مداخله جمع آوری شدند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده شاخص های توصیفی و آزمون های کای دو، آنالیز واریانس با اندازه های مکرر، فریدمن، تی مستقل و آزمون من ویتنی یو تحت نرم افزار آماری 16 spss انجام شد. یافته ها: میانگین نمره سبک تغذیه بیماران در گروه مداخله بعد از مداخله (2/43±44/59) نسبت به قبل از مداخله (6/25± 26/74) افزایش یافت (0/001> p). این تفاوت نسبت به گروه کنترل معنی دار بود (0/001>p). میانگین نمره فعالیت جسمانی بیماران بعد از مداخله از 3/27 ± 24/06 به 3/06 ± 31/20 افزایش یافت (0/001>p). این تفاوت بین دو گروه به استثنای فاصله زمانی یک ماه بعد از مداخله معنی دار بود. (0/05>p) نتیجه گیری: نتایج مطالعه نشان داد که با اجرای الگوی توانمندسازی خانواده محور می توان سبک تغذیه و فعالیت جسمانی بیماران مبتلا به آسم را بهبود بخشید. لذا بکارگیری این الگو توسط پرستاران توصیه می شود.